De vrouw van 4 miljoen, moeder van 4 kinderen en 4 levens in 1 leven.
Pas in 1995 leer ik Ingrid en Dolf kennen toen ik lid werd van de WVM. ( Klaas en Marcel waren al een aantal jaren lid) Ingrid had toen al een leven bij de WVM achter de rug sinds 1987. Na aanschaf van een Etap 28, die te groot bleek te zijn voor het varen op de Westeinderplassen, kozen zij voor een ligplaats in Monnickendam en waren sinds dien lid. Iedereen die Ingrid maar een beetje kende, weet dat dit gepaard ging met inzet en bemoeienis. In 1989 trad ze toe als lid van de evenementencommissie in een nieuw bestuur, met Kees de Voogd als voorzitter. Ze organiseerde de jaarlijkse mosselmaaltijd, midzomernachttocht, vrouwenweekend en samen met secretaris Tom de Jong de woensdagavondwedstrijden. Het eerste rondje Noord Holland in 4 dagen, waarbij de kinderen werden gestald bij de oppas, was best spannend, maar al gauw daarna werden in 1994 tochten naar Engeland ( Lowestoft en Woolverstone) georganiseerd. Er komt een grotere boot , een Comfortina 38. Mede dankzij inspanningen van de evenementencommissie heeft de vereniging 315 leden in 1995. In 1996 geeft Kees de Voogd aan toch een keer te willen stoppen met het voorzitterschap. Fred Udo is voorzitter tot 1997. Ingrid staat klaar voor een volgend leven met de voorzittershamer in 1998. Er worden bestuurlijk heel veel beslissingen genomen over verbouwing, onderhoud van het clubschip, centjes en zelfs de aankoop van de jachthaven staat ter discussie als zij een soort geheim rapport over de verkoop in handen krijgt. Tijdens een vergadering roept ze; “dan bieden wij toch gewoon 4 miljoen voor die tent”. Ik ben dan zelf opgeklommen van evenementenboba vanaf 1998 tot secretaris in 2000. In 2005 moet Ingrid prioriteiten stellen, werk, gezin, kleinkinderen en een ziekte, die zij al jaren lang heeft en waarbij haar krachten afnemen, doen haar besluiten het voorzitterschap over te dragen. Na 2 nieuwe voorzitters die ieder na 2 jaar opstappen, krijgt zij in 2009 toch nog een nieuwe functie: “First Lady”, want Dolf wordt voorzitter. Ik neem het penningmeesterschap op mij, na het overlijden van mijn zwager Tom Visser. Ilona van de Broek wordt secretaris. Af en toe horen wij in opmerkingen en beslissingen van de voorzitter toch zeker de woorden terug van De First Lady, die het toch niet laten kan. In 2012 kopen Ingrid en Dolf een caravan. Wij hebben inmiddels een busje en we gaan ieder voorjaar proefkamperen samen. Van Assen tot Maastricht en zelfs naar Berlijn. Musea en kastelen bezoeken, ook iedere kerk is raak en altijd moet Ingrid even een kaarsje branden. In 2013 is er een koper voor de boot. In die zelfde tijd treft een nieuwe ziekte Ingrid. Dolf draagt in 2015 het voorzitterschap over aan Rincke. Ze blijven nog wel een tijd lid, Dolf regelt de mosselavonden en zodoende is het contact met de WVM er nog steeds. Afgelopen maand maken wij bij hen thuis, bij een kopje koffie, plannen om samen naar Denemarken op vakantie te gaan. Ze zeggen vlak daar voor af, wij hadden niet het vermoeden dat het toen al zo slecht ging met Ingrid. Wij gaan evengoed en met Ingrid heb ik app contact en daarin blijkt dat het echt niet meer gaat. Maandag in zij thuis in bijzijn van Dolf en haar kinderen overleden en heb ik voor haar een kaarsje aangestoken in de R.K. kerk in Monnickendam.
Margreet Visser
