Ik was er nog nooit geweest. Ik dacht altijd, dat is ver buiten mijn bereik. Te lage bruggen en te ondiep. Ik dacht altijd, dat de vecht voor sloepjes en motorboten was. De enkele zeiler die af en toe tussen Loosdrecht en Markermeer zwerft, vertelde altijd vol afschuw over de onmenselijke bedieningstijden van de brug over de A1. Tot de Koninklijke, tegenover het machtige Muiderslot, daar stokte mijn reis. De A1 vormde een barrière die elke fatsoenlijke doorgang voor mij en mijn bootje belemmerde. Toen ik op woensdagavond na een clubwedstrijd hoorde dat de barrière verdwenen is en dat de openingstocht van de vereniging dit jaar richting Weesp ging, was ik meteen verkocht. Ik moest aanhaken.
Zaterdag 6 mei vertrekt de WV Monnickendam armada met 17 leden, 7 zeilboten en 1 motorboot richting Muiden. Op het palaver om 9h00 geeft Klaas een gedetailleerde beschrijving van de route. De route naar Muiden is voor de meesten gesneden koek. Daarna volgen toch nog enkele grote en kleine barrières die alleen met nauwkeurige planning kunnen worden beslecht. Het meest kritieke punt wordt gevormd door de spoorbrug tussen Muiden en Weesp. Deze gaat alleen open om 13h45 – 14h00, 15h45 – 16h00 en daarna pas na 19h00 weer. Om op tijd de gemeenschappelijke borrel en het diner te kunnen halen, moeten we dus uiterlijk 15h45 door de spoorbrug.
Als een waar admiraal voert Klaas de armada aan. Direct na het palaver worden de zeilen op de Sondra Ende gehesen en koers gezet richting Weesp. Bijgestaan door Roel en Marcel wil Klaas de brug van 3h45 halen. In hun kielzog volgt de Ninja. Astrid en Willem opstapper Gerard.
Ook ik kies snel het ruime sop. Rond 10h30 zet ik koers naar Muiden, Ook ik heb mijn zinnen op de 13h45 brug gezet. Met de mooie 4-5bf moet dit lukken. Ik kruis een stukje door de Gouwzee, zet een reef en bij de Marken ga ik hoog aan de wind naar Volendam om vervolgen af te vallen naar het Paard en met ruim 6 knp richting Muiden. Het is heerlijk zeilweer. De zon is doorgekomen en ik geniet van mijn eerste tocht zonder muts en handschoenen.
Om 12h30 loop ik Muiden binnen. De sluis bij ome Ko wordt tijdens de lunch niet bedient. Geen probleem ik heb de tijd. Om 13h00 gaan de deuren open. Voordat ik de sluis invaar zie ik net Joop en Ria arriveren. Ze kunnen net niet meer met het schutten mee. Het schutten gaat snel en ik lig lekker op schema om de spoorbrug om 13h45 te halen.
Helaas werkt de nieuw brug vlak voor het nieuwe A1 aquaduct niet echt mee. De wachter laat mij ruim een half uur wachten. Om 13h30 geef ik vol gas richting Weesp en de spoorbrug. Met het schaamrood op mijn kaken van de enorme hekgolf, vaar ik met met 7 knp richting spoorbrug. In de kronkelende vecht hoop ik na elke bocht de spoorbrug te zien. Om 13h40, weer een bocht en nog geen brug te zien. Mijn hekgolven laten de woonboten en kleine roeibootjes aan de oevers dansen. Ik moet de brug halen. Ik steek mijn hand verontschuldigend op naar enkele bewoners van een woonark. Ze begrijpen mijn haast en knikken instemmend. Weer een bocht, ik zie de kerktoren van Weesp, 13h45 nog geen brug, 13h50 ik blijf gas geven want wellicht blijft de brug gewoon een kwartier open staan. 13h54 ik vlieg door de laatste bocht en zie de brug. Ze staat nog ophoog, nog maar 800 meter. Ga ik het halen….. Vlak voor mijn neus zie ik het licht op rood springen en sluit de brug. Ze is nog maar enkele seconden dicht en de eerste trein raast al weer over haar heen. Jammer, ik heb nu wel lekker de tijd om de fok te bergen, schoonschip te maken en eventjes een hapje te eten.
Wachtend op de volgende bediening druppelen de andere WV Monnickendam schepen binnen. Joop en Ria met hun Bohemien, gevolgd door Johann en Larissa met hun ontzettend mooie Dehler 36, Harry solo zeilend met zijn Dufour 800 (ik ben de bootnaam vergeten, ik weet alleen dat ze vroeger Vaarwel heette), Eddo en Misja met de Pheadrus en tot slot Baukje, de kotter van Richard en Pia. We kunnen allemaal om 15h45 door de spoorbrug. Klaas en Roel hebben een super mooie plek in het centrum van Weesp voor ons gereserveerd. Het is feest op de kade. De bevrijdingsfeesten zijn nog in volle gang en er speelt een leuk live bandje. Goed geregeld mannen.
Ook de havenmeester geeft ons een warm onthaal. De zon schijnt weldadig en we drinken een heerlijke borrel met lekker hapjes op de Baukje. Ik moet het toch nog een keer zeggen; “ wat een ontzettend gaaf en stoer schip”.
Rond 19h00 vertrekken we naar het Weesperplein om een hapje te eten. Het is een kakofonie van gesprekken, er wordt gelachen, serieuze gesprekken gevoerd en dom geouwehoerd. Heerlijk.
Rond 22h00 splitsen we op. Een groepje gaat naar de afterparty op de Ninja en een groepje gaat nog wild stappen in de Toeters en Bellen. Een cafe waar Richard zijn sporen al eens heeft achtergelaten.
We drinken hier nog eentje, misschien ook wel twee of nog eentje meer, Ik weet het eigenlijk niet meer precies, maar het was wel super gezellig.
De volgende ochtend kunnen we lekker uitslapen. De spoorbrug gaat pas 12h15 open. De Baukje en Ninja blijven nog even liggen en de rest vertrekt gezamenlijk weer naar het noorden richting M’dam.
Er staat een zwakke wind en de zon laat zich net niet sterk genoeg zien. Toch wordt het weer een heerlijke tocht. De Sondra Ende, Pheadrus, Harry en de Bohemien kunnen een schut eerder pakken bij Muiden en zetten snel koers naar M’dam. De Dehlers volgen op gepaste afstand. Al zeilend zijn de Sondra Ende en de Bohemien al snel uit mijn zicht vertrokken. Competitive als ik ben, hoop ik ze toch nog te kunnen inlopen. Maar, ik ben kansloos. De Sondra Ende zie ik niet eens meer terug maar af en toe loop ik wel in op de Bohemien. Als ik naar langs de lijn luister, vergeet ik even mijn obsessie om altijd maar de boot voor mij ligt te willen inhalen. Vol ongeloof, verbazing en met lichte irritatie en agressie hoor ik de ondergang van Feyenoord. Wordt hier het kampioenschap verspeeld? Uit frustratie zet ik de radio maar weer uit en concentreer me op het zeilen en voornamelijk op de verbazingwekkende snelle en hoog lopende Bohemien. Ik hoop maar dat Joop en Ria ook hun best deden om mij achter hun te houden, want ik moet alles uit de kast halen om bij de 3ft kleinere Sunbeam in de buurt te komen.
Ik vond het een fantastisch weekend. Voor mij een ideale combinatie. Lekker alleen zeilen en vervolgens zeer prettig en gezellig gezelschap in de haven.
Bedankt Harry, Ria, Joop, Astrid, Willem, Misja, Eddo, Richard, Pia, Klaas, Marcel, Roel, Johann en Larissa
Door Patrick Gaspersz van zeiljacht Jadwiga 2
