Na menige dag aan boord van Zingaro al klussend te hebben doorgebracht, had ik de hoop om op 8 mei eindelijk weer te kunnen zeilen.
Onderdeks ziet het schip er nog uit als ‘work in progress’, ik heb de afgelopen maanden mijn onderwanten doorverstaagd naar een paar extra spanten die ik zelf aan de romp heb gelamineerd.
Met wat rsv werk van Lof en natuurlijk riggingwerk van René moest het allemaal net gaan.
Nog ff een bemanningslid van Offcourse in de mast gehesen om de genuaval uit de top te halen, maar dat ging al bijna fout omdat hij het stoomlicht van de mast trapte dat op het hoofd van mijn trouw bemanningslid, ja die andere met weing haar, terecht kwam met een flinke bloedende wond ten gevolg. Desondanks besloten toch te starten, al bij het uit de box varen vond ik dat het roer niet echt deed wat het moest doen, namelijk sturen. Dus snel aan de kant bij Waterland gaan liggen om te kijken wat er aan de hand was. Ik heb een center cockpit met stuurwiel, en de overbrenging gaat met stuurstangen en homokinetische koppelingen en natuurlijk bij het enige stuk dat achter de binnenbetimmering liep was een verbindingspen losgesloten. Nadat we walstroom hadden gevonden en een stuk uit de binnenbetimmering hadden gezaagd en gelukkig een reservepen aan boord hadden gevonden en gemonteerd konden we eindelijk zeilen. We waren nog net op tijd bij het startschip om de schepen uit onze startgroep te zien finishen. Toen maar door gezeild en alle andere deelnemers begroet om traditiegetrouw toch weer als laatste in de haven terug te keren.
Toch wel bijzonder om tijdens het zeilen de eerste helft van de wedstrijd van Ajax te kunnen zien.
De tweede helft voor een groot deel op het clubschip gezien.

Dus 15 mei was de dag waarvan we wisten dat hij ging komen, wat zou er nog fout kunnen gaan ?
Nou weinig dus,… alles heel gehouden, nieuwe accu gemonteerd, zelf flink mijn hoofd gestoten resulterend in een flinke wond.
Gezellig met Mark, Miranda en Teddy gezeild, aan het begin wat weinig wind voor Zingaro, en door de windshifts een paar boeien overzeild. Wel lekker dat het aan het einde van de wedstrijd echt begon te waaien, met mijn niet erg ervaren crew maar gijpend voor de wind afgekruist, goede oefening ! Op het clubschip was het oergezellig en druk, en Kees is echt de bitterballenkoning !
We verheugen ons al op de volgende wedstrijd !