Vilagarcia de Arousa heeft een prima jachthaven met alles wat je nodig hebt, makkelijk aan te lopen en erg beschut dus geen last van de Atlantische deining. Het is niet echt de leukste of mooiste stad van de reis. Havenmeesters zijn zoals altijd erg aardig en behulpzaam en Vilagarcia heeft een station, handig voor Marc is om 6 uur in de trein moet zitten naar Alicante. Ik draai me nog een paar keer om maar neem dan ook de trein naar Santiago de Compostella, treinen in Spanje zijn goed en goedkoop. 6,30 voor 45 minuten treinreis, kom daar in Nederland maar eens om. Santiago de Compostella is een grote stad en het historische centrum is prachtig. Het is sinds de 11e eeuw als een toeristische trekpleister zonder weerga. Ik spreek te weinig Spaans of Galicies maar er zullen, net als in Mokum, mensen zijn die mopperen over ‘overpelgrimage’. “Duizenden mensen per dag die selfies maken voor de kathedraal met hun rugzakken. Het centrum van de stad is vergeven van winkeltjes die alleen maar pelgrim memorabilia verkopen, en het barst van de pelgrim restaurants en barretjes, daar zou echt eens iets aan moeten worden gedaan “. Wow, wat een prachtige stad, mooie romaanse kathedraal, fijne binnenstad, leuke mensen, lekker eten, ja ik ben blij dat ik er ben geweest, alhoewel het perfect zeilweer was.
Nog een dagje in Vilagarcia blijven liggen, er trok een depressie langs met regen en wind. Geen probleem ik heb alle tijd van de wereld.
Wel heerlijk gegeten, deze keer een Galicische specialiteit pulpo gegratineerd in een Galicische kaassaus, echt heerlijk ! Volgende dag verder naar een van de Atlantische eilanden het Isla de Ons. Het waaide een beetje dus kon ik ook echt zeilen, niet hard maar toch weer lekker.
Er liggen hier voor de kust een paar eilanden en daar mag je heenvaren en ankeren als je daarvoor een vergunning aanvraagt op www.iatlanticas.es. Ankeren op een plek die je niet kent bij een eiland dat je niet kent is altijd spannend, mijn hulpje is www.navily.com daar staan ratings in van alle ankerplaatsen en ze gebruiken googlemaps satelliet foto’s. Als je je wil oriënteren gebruik google maps en het satelliet beeld, daar kan je moorings en zelfs zandbanken op zien.
Het anker hield, weinig aflandige wind en beschut tegen de swell redelijk geslapen en de volgende dag naar het strand geroeid.. Op het eiland wonen ca 50 mensen, en in het seizoen zijn er 3 restaurants, nu 1 open dus lekkere café solo gedronken., prachtige wandeling over dit ruige eiland, bijna alleen op de wereld. Tijdens de wandeling voelde ik al dat de wind naar het NO was gedraaid en ook in kracht was toegenomen, en bij Zingaro aangekomen stond er al een behoorlijke deining, dus ik moest anker op en een nieuwe bestemming vinden. Best een dingetje om 30 meter ketting te hieuwen zonder elektrische ankerlier en relatief dicht bij de lagerwal met rotsen.
Ik zag op Navily dat de Real Club Nautico de Sanxenxo erg goede reviews had en ook maar 11 euro per nacht zou kosten, dus daarheen, na een prachtige zeiltocht de Ria de Pontevedra op.
Sanxenxo (spreek uit in Galicisch Sansjensjo, Spaans Sangengo) is een soort moderne badplaats met een hypermoderne marina. Een van de clubleden is Koning Juan Carlos, en dan weet je het wel, fitness, zwembad, sauna, bars, terrassen, restaurant etc. en alles exclusief voor leden, dus ook voor bezoekers.
Wel een inspiratie voor de WVMonnickendam, denk groot ! Helpt wel als Koning Willem Alexander lid wordt, waarschijnlijk.
‘s avonds kwam ik terecht in een restaurant en werd door Octavio uitgenodigd op een glas (werd een fles) Albariño de witte wijn uit de Rias Baxas. Volgende dag Octiavia en een vriend, die beiden geen woord Engels spreken, meegenomen voor een stukkie zeilen/varen. Daarna fietsen naar Combarra. Flink trappen heuvel op en af, maar een prachtig oorspronkelijk oud vissersdorpje gezien, als beloning ‘s avonds helemaal alleen gedineerd in het clubrestaurant, 3 gangen incl. wijn en koffie voor € 20.
Volgende dag toch verder, zag dat het Isla Cies echt heel mooi moest zijn, dus weer poging tot zeilen maar uiteindelijk toch op de motor naar wat een paradijs bleek te zijn. Prachtige baai met binkend wit zandstrand en ik als enig jacht. Prima beschut behalve tegen alles uit het oosten. Op AIS zag ik dat de Gulden Leeuw er ook lag, bleek een bruine vloot schip te zijn uit Kampen en op weg naar de Carib, ze hadden ongeveer 30 gasten aan boord en vertrokken in de windstille nacht naar Porto. ‘s avonds het eiland ff verkent, zeer veel belovend. Vroeg wakker omdat de wind was gedraaid en ik wel erg dicht bij de branding kwam, dus geher-ankerd. Wow, bestemming bereilkt, echt het allermooiste eiland waar ik ooit ben geweest.
Buiten het seizoen komt er iedere dag om een uur of 11 een boot met 30 dagjes mensen, die vertrekt weer om 16.00, dus daarna zijn de twee eilanden verbonden door een zandstrand en dam van jou en 2 parkwachters. In de ochtend wordt je wakker van de golfslag en vissers die naar scheermesschelpen duiken. Ze mogen per schip per dag max 15 kilo vangen en dat brengt 15 € per kilo op, niet echt een vetpot dus. Nog een nachtje gebleven, en omdat het weer gaat veranderen, anker op en naar Baiona gevaren, voorlopig het zuidelijkste punt van de reis. Poging tot zeilen maar toen toch maar op de motor.
Baiona is een mooie stad met een leuk historisch centrum, maar vooral prima beschut tegen de 35 knopen zuid/zuidwest. De hele middag kunnen rondfietsen en een bezoek gebracht aan een replica van de Pinta waarmee Colombus in Baiona langskwam na de ontdekking van Amerika, om een uur of 6 gaat het echt los, veel vlagen en behoorlijk wat regen, hoort bij het warmte front dat nu langs trekt, de volgende dag hopelijk weer wat rustiger zodat ik naar Vigo kan zeilen. Wel behoorlijk last gehad van de oceaandeining die om de grote pier toch de haven inloopt.
Van Baiona naar Vigo kan je theoretisch en waarschijnlijk ook praktisch een stuk afsteken als je tussen twee eilanden doorvaart, maar ik vind dat te riskant en vaar een stuk om, er zijn nogal wat rotsen en riffen buiten Baiona waar de deining spectaculair op breekt, maar het waait lekker dus ik kan prachtig de ria de Vigo binnenvaren. Ik ga in een jachthaven buiten het centrum liggen, en wordt aan dezelfde steiger gelegd als een paar ex volvo ocean racers, een daarvan was de Green Dragon, op de kant stond de Ocean Breeze, voorheen de Sanya die een paar jaar in Scheveningen lag, en voorheen de Telefonica Blue waar Bouwe Bekking schipper op was, indrukwekkend allemaal. Erg professionele haven, alleen de kwaliteit van het sanitair matched de kwaliteit van de haven niet echt.
Vigo is een moderne stad, met een heel gezellige oude binnenstad, barst er van de horeca. Vanaf de citadel heb je een prachtig uitzicht over de Ria en kan je Isla Cies goed zien liggen, in de baai zeilwedstrijden van optimisten, er voeren er wel een paar honderd.
Verder een leuke archeologische site bezocht, met een reconstructie van huisjes zoals die voor begin van onze jaartelling overal rond de heuvels bestonden. ‘S avonds gezellig aan boord bij Fransen geborreld die met een 44 voet cat op weg zijn naar de Carib, zij missen dus eigenlijk alle leuke plekken in deze buurt, gelukkig heb ik geen haast.
Volgende dag gezeild en ik had als doel Sanxenxo, maar door gebrek aan wind maar naar mijn ankerplek bij Isla Cies gevaren. De dag erna prima zeilweer dus nu wel naar Sanxenxo, omdat de weersverwachting er niet goed uitziet besloten om de dag erop naar Pontevedra te gaan, prima busverbinding, en nogal buiig weer. Pontevedra is de hoofdstad van de provincie en heeft een prachtig museum met een dito collectie. Aangezien deze streek rijk is aan delfstoffen, en prima geschikt is voor jagers/verzamelaars, wonen hier al mensen sedert de steentijd, in het museum dus erg veel vuistbijlen etc. Uit de bronstijd (3000-800 v Chr.) zijn erg veel artefacten gevonden die duidelijk maken hoe welvarend dit deel van het Iberisch schiereiland was. Na de grootste regenbuien door de oude binnenstad gelopen, mooie kerken en oude architectuur. Er is ook een mooi beeldenpark met moderne landschapskunst. Best bijzonder om te zien dat de Spaanse steden investeren in aankoop van werk van de internationale top. In dit beeldenpark werk van o.a. Ulrich Rückriem, Jenny Holzer, Richard Long.
Ik had inmiddels bedacht dat het tijd werd om een haven te vinden waar Zingaro kon overwinteren, en waar wat klussen gedaan konden worden, zo moet de schroefaskoker worden nagegeken, want die lekt behoorlijk, geen probleem als je aan boord bent dan pomp je gewoon om de dag wat weg. Meerdere offertes binnengekregen, duurste € 600/maand in Vigo, goedkoopste € 200/maand in Xufre in de Ria de Arousa. Dus de volgende dag daarheen gezeild, heerlijke tocht in prima weer.
Viradoiro de Xufre (spreek uit Sjoefre) is een droge jachthaven en heeft de grootste portaalkraan van noord-Spanje, die 180 ton is meer dan genoeg voor mijn scheepje. Erg aardige mensen, enige nadeel is dat ze 2 waakhonden hebben die ‘s nachts over het terrein lopen, en honden en ik zijn geen geweldige combinatie. Daarom laf als ik ben met mijn bijboot naar de kant geroeid om ‘s avonds wat te eten. Het isla Arousa is een prachtig eiland, nu uitgestorven, maar gezien de hoeveelheid stranden, parkeerplaatsen en campings zal het hier in het seizoen wel druk zijn. Lekker gefietst in de zon.
Ik vlieg dinsdag via Santiago de Compostela en besloot de volgende dagen in de buurt te blijven en nog wat te verkennen en te zeilen. Tussen de Ria de Arousa en de Via Pontevedra ligt San Vicente do Mar, makkelijk aan te lopen haven, goed beschut bij de heersende NO wind, vermoed bij een ZW wat onkomfortabel, kan je ook zien als je een haven binnenloopt en zie dat alle schepen met veel zware trossen met schokonderbrekers aangemeerd zijn. Haven is prima, dito havenmeester die vertelde dat het Orca probleem zich verplaatst. Hij vertelde dat je ze tot 3 jaar geleden eigenlijk alleen 15 mijl buiten de kust zag, maar dat ze de afgelopen jaren zelfs de Rias inzwemmen, de duikers schikken zich dan een hoedje als ze er eentje tegenkomen. De haven heeft een keurig clubhuis met bar en restaurant, het plaatsje is verder nogal toeristisch. Wel leuk is het standbeeld voor de marisconeiros, zelfs de granieten beelden dragen hier neus/mondmaskers.
Na weer een heerlijk zeildag uitgekomen in Boiros, waar ik al eerder met Marc was, wilde zeker terug naar dat uitstekende restaurantje Don Paquito, behalve uitstekende keuken en aardige mensen zijn de daar ook Barca fans, dus lekker voetbal kijken.
Hij blijft heerlijk zeilweer dus de volgende dag weer de haven uit, behoorlijk veel wind, tot 25 knopen in vlagen, dus eerst onder vol tuig ruime wind de Ria uit gevaren, en vervolgens een kruisrak terug. Omdat het nogal vlagerig was, eerst bezaan gestreken, toen eerste rif in groot en later in een bui zelfs nog 2 reven in de genua moeten zetten. Helaas begaf de aandrijfriem van de autopilot het, maar ik merkte dat Zingaro zo goed is uitgetrimd dat ze gewoon prima op koers blijft. Gelukkig een reserve riem aan boord, dus ff knutselen en klaar.
Nu nadert het einde dus echt, bijboot laten leeglopen en onder dek neergelegd, genua gestreken, zeillatten uit bezaan en genua en zeilen opgedoekt onder de huiken, schip opgeruimd en naar Xufre gevaren. Schip uit het water, vind wel behoorlijk veel aangroei na slechts 4 maanden, dus Epifanes Copper Cruise gaat er niet meer op. Met de mensen van de haven de klussenlijst besprolken, en ze gaan me offertes sturen.
Na een nachtje in Vilagarcia de Arousa via Santiago en Madrid weer terug in Nederland. Opvallend dat in Spanje vrijwel iedereen een mondmasker draagt, terwijl je in Nederland dan eerder de uitzondering bent.
Fijn om iedereen weer te zien, en een beetje te gaan bedenken wat ik vanaf eind Maart ga doen.