Eerst een beetje techniek voor wie Zingaro nog niet kent, het is een 37 voet polyester ketch gebouwd door Thames Marine in 1974. Mijn vader kocht het schip in 1976, ik ken dus iedere vierkante centimeter van het schip. In 2021 heb ik een nieuwe set zeilen gekocht, een technische upgrade door aanschaf van een OWNA plotter met GPS, AIS, nieuwe Raymarine wheelpilot, een drieblad Kiwiprop waarvan de bladen in vaanstand staan tijdens het zeilen, en in 2022 een osmose behandeling. Voor navigatie en planning gebruik ik naast de plotter op mijn telefoon de gratis C-Map app, voor wind en weer windy en in Griekenland de meteo app die zeer locale verwachtingen geeft, voor kennis van ankerplaatsen en havens natuurlijk de Greek Waters Pilot van Rod Heikell, en de navily en noforeignland app. Ik heb voor de veiligheid ook een Personal Location Beacon aangeschaft, die via satelliet een signaal uitzendt in geval van nood, in tegenstelling tot een Epirb heb je daar geen MarcomB voor nodig. Maar het belangrijkste: ik heb alle tijd van de wereld !
De Ionische eilanden
Na een paar dagen in Preveza ben ik de baai van Amvrakikos gaan verkennen. Een prachtige baai, erg beschut geen swell, genoeg leuke ankerplekken kleine haventjes, en buiten het seizoen ben ik echt de enige zeiler. Echt een aanrader als je in het gebied een jacht huurt. In de baai een paar visfarms, en helemaal aan de NO kant een klein haventje met alleen 1 taverna, de kokkin is 94 en kookt heerlijk.
Buiten het seizoen is iedereen erg vriendelijk en alles is lekker rustig. Daarna via het kanaal van Lefkas door de drijvende brug naar Vathy op Meganisi, vrijwel alles is nog dicht, maar wel gezellig met een paar franse zeilers. Ook hier ff schuilen voor wat meer wind, in het seizoen is er meestal weinig wind, dus mij hoor je niet zeuren. Meganisi is een leuk eiland, aardige mensen. Op weg naar Vathy op Ithaka werd ik onderweg getrakteerd op 28 kts wind, dus omgekeerd en naar Vlykho baai op Lefkas. Een prachtige erg beschutte baai, heel geliefd omdat je overal kan ankeren in goede ankergrond, lijkt perfect maar ik hoorde dat er soms orkaanachtige vlagen kunnen zijn, vorig jaar werd daardoor zelfs een grote catamaran op de kop gezet. Het is eind maart en overal beginnen de charter bedrijven hun vloten klaar te maken. De ionische zee is erg populair voor flotilles en bareboat charters, maar in het seizoen betekent dat dat je erg vroeg op ankerplekken of in havens moet aankomen, anders is er geen plek meer. Gelukkig heb ik daar in maart en april geen last van. Inderdaad een geweldig leuk zeilgebied, je kan kiezen om lange of korte stukken te varen, erg veel ankerplekken die je via de navily en noforeignland apps goed kan verkennen. Tussen en rond de Ionische eilanden kan het erg hard waaien, veel hoge bergen, dus ook valwinden. Kortom goed opletten en om je heen kijken, kan echt van 2 naar 25 knopen wind gaan in 5 minuten en ook nog uit een heel andere richting !. Uiteindelijk dan toch naar Vathy op Ithaka, kon mooi aan de kade liggen, een dag later naar Frikes aan de noordkant. Daar is helemaal niemand te bekennen, en echt alles is nog dicht. Naar Lefkada en ankeren in een prachtige beschutte baai aan de zuidoost kant.
Een dag later naar de zuidkust van Lefkada, 20 knopen ruime wind, na het ronden van de zuidkaap 20 knopen op de boeg. Dag later een pittig kruisrak met eerste rif in het grootzeil naar Agrostoli, de hoofdstad van Kefalonia, veel wind maar kon in de luwte aan de kade liggen. Kwam een leuke nederlandse jongen tegen die een hotel en fietsverhuur bedrijf runde met zijn griekse vriendin. In de baai van Agrostoli waait het altijd nogal hard.
Auto gehuurd en het eiland verkend, erg mooi, erg groen, erg bergachtig, hoogste punt 1650 meter. Na een paar dagen kriebelde het weer, ik wil immers bij het ontsteken van de het olympische vuur in Olympia zijn.
Op weg naar Zakynthos aan de zuidkust van Kefalonia geankerd, alles leek rustig aan hoger wal 15 knopen wind, totdat de valwinden kwamen met heel zware vlagen, dus maar op 50 meter ketting en en 20 meter tros gaan liggen op 5 meter water. Anker goed ingegraven in zand, maar blijft toch altijd spannend. Gelukkig aan hoger wal, dus geen golven. Aan de zuidkust van Zakynthos is een grote baai met prima ankergrond, die beroemd is door de vele zeeschildpadden die hun eieren op het strand leggen.
Bijzonder was het om bij Keri te ontdekken dat daar als sinds de oudheid ruwe olie uit de bodem komt, de schildpadden die daar zwemmen zijn dan ook pikzwart.
De meeste charterschepen komen van Korfu, Lefkas, en Preveza niet verder dan Zakynthos en moeten vandaar weer naar het noorden.
