Het is al weer een tijd geleden dat ik iets heb geschreven over de mooie tocht die ik met Zingaro maak. Ik ben van plan de komende tijd weer wat stukken te publiceren.
Ik lig op dit moment in Valencia met een graad of 17 en blauwe lucht, terwijl ik op de NPO hoor dat het in Nederland vriest.
Mijn vorige verslag eindigde in Sines, waar mijn dochter Britt aan boord zou komen. Sines is een rustige kustplaats met een grote baai en een prima marina, aangezien het begin juni nog voorseizoen is, is het erg rustig. Ten zuiden van Sines zijn helemaal geen havens waar je in kan, ankeren is ook niet mogelijk omdat er eigenlijk altijd een hoge atlantische deining staat, dus moet je wel doorvaren tot je Kaap Sant Vincente hebt gerond. Kortom 65 mijl doorvaren, gelukkig kan je meteen na de kaap erg mooi ankeren, wat we ook hebben gedaan. De tocht naar de baai van Sagres is lang, vroeg vertrokken met te weinig wind om te zeilen, maar in de loop van de ochtend pikte de wind op en konden we halve wind Cabo Sant Vicente ronden, weer een mijlpaal bereikt !
De Portugese zuidkust is prachtig en ruig, je kan er prima ankeren wat we dan ook veel hebben gedaan. Om uit te vinden waar je het beste kan ankeren of welke haven je het beste kan kiezen gebruik ik de Navily app. De app geeft aan of de ankerplaats goed beschuit is tegen de verwachte wind en deining, bij havens krijg je alle informatie als marifoonkanaal en vaak ook de prijs, veel havens kan je via de app ook boeken, verder geven gebruikers ook op wat hun ervaring met de ankerplek of haven zijn. Eigenlijk een pilot maar dan met feedback en altijd up-to-date.
De kust bij Lagos is spectaculair met prachtige rotsen, grotten, kristalhelder water. De stad zelf is ook erg leuk om een paar dagen te blijven. Via Lagos en VilaMoura zijn we naar Culatra gevaren, vlak bij Faro. Vila Moura is een erg dure en sjieke jachtgaven met veel grote jachten en motorschepen, het schijnt dat Christiano Ronaldo een van de aandeelhouders is. Als je van veel getatoueerde en luidruchtige engelsen houdt een perfecte plek. Een groter contrast met Culatra is niet mogelijk, nadat je door een vrij nauwe doorvaart bent gegaan kom je op een waddeneiland, lage zandkust en een enorm grote baai waar je echt van alle kanten beschut bent. Het eiland is nog behoorlijk puur, de projectontwikkelaars hebben hier geen voet aan de grond gekregen, dus geen grote hotels en hoogbouw. Echt een van de mooiste plekken van de tocht tot nu toe, maar ja de plicht roept dus verder langs de Algarve naar de Spaanse kust. In het gebied veel getijdenrivieren dus opletten met het tij en de stroming, te weinig wind en te veel Atlantische deining, die heerlijk was bij het zwemmen aan het strand, maar vervelend tijdens het varen.
Na een paar stops in Cadiz aangekomen waar Britt van boord gaat, een prachtige stad met erg veel interessante romeinse resten en een heel gezellige binnenstad. Het is inmiddels in het binnenland erg heet geworden, maar aan zee is het prima uit te houden dankzij het koelere zeewater. Nu Britt van boord is sta ik er weer alleen voor. En de volgende uitdaging is ook nog iets wat ik niet in de hand heb, het probleem van een paar Orca’s die het leuk vinden om met zeiljachten te spelen. Het gebeurt regelmatig dat jachten weggesleept moeten worden en dat in de werf hun roer gerepareerd moet worden, kortom geen fijn vooruitzicht. Dit jaar zijn er zelfs 2 jachten gezonken. Het is een kleine populatie van maar 50 dieren waarvan er 6 dit gedrag vertonen. Er varen natuurlijk erg veel jachten dus de kans dat je er een tegen komt is niet zo groot. De Orca’s jagen uitsluitend op blauwe vin tonijnen en omdat die veel bejaagd worden door mensen zijn er steeds minder orca’s. Ik heb me verdiept in strategien en om ze te vermijden is een advies om zo dicht mogelijk langs de kust te varen in water van 10 – 20 diepte, daar zwemmen immers geen tonijnen want die duiken zo diep mogelijk als ze worden aangevallen door orca’s. Als je schip door Orca’s wordt belaagd is het advies om stil te gaan liggen en alles uit te schakelen en te wachten tot ze verdwijnen, een ander advies is om langzaam achteruit te gaan varen. Er zijn nogal wat berichten op social media, vaak met idiote opmerkingen of oplossingen. Aangezien de Orca’s met de tonijnen mee migreren zijn ze in het voorjaar in de buurt van Gibraltar en in het najaar bij de golf van Biskaje, zelfs tot bij Franse kust van Britanje. Ben je langs Gibraltar dan is de dreiging voorbij, om een of andere reden gebeurd er in de Middellandse zee niets. Wil je weer weten kijk dan op http://www.orcaiberica.com.
Ik ga eerst naar Sancti Petri, en hang daar aan een mooring in nogal pittige stroming tot 4 knopen. De Orca voorspelling is gunstig dus ik ga het maar wagen, blijf dicht onder de kust bij Barbate en Tarifa, er liggen daar ook tonijnnetten tot dicht onder de kust, dus goed opletten ! Na een nacht ankeren stuif ik de volgende dag met 20 knopen bakstagswind en stroom mee door de straat van Gibraltar. Ik vaar langs Tarifa en bereik ik dus het zuidelijkse puntje van Europa. Het moet voor mensen aan de Afrikaanse kant bijzonder frustrerend zijn dat je Europa kan zien liggen maar dat het onbereikbaar is. Er varen erg veel marineschepen in de straat, ik hoorde van mensen in de haven van La Linea dat er zelfs mensen op sup-boards worden aangetroffen, sommigen totaal uitgeput en zonder water.
Ik besluit om niet in Gibraltar te gaan liggen, dan moet ik inklaren, en de havens zijn ook duur. Ik ga naar La Linea vanwaar je makkelijk naar Gibraltar kan wandelen. Het is een goedkope haven, makkelijk te zien aan het aantal ‘liveaboards’, oude mannen op oude jachten die duidelijk al lang op reis zijn, ik lijk er ook al op ?!
Het valt me op dat er erg veel donkere vlekken op de steiger zijn, de volgende dag zie ik waarom, er liggen namelijk veel tonijnvissers aan de steiger en die slachten hun vangst meteen na aankomst. Ik koop van een visser een stuk van een kilo en eet dus de komende dagen sashimi en tonijnsteak.
Natuurlijk ff naar Gibraltar, erg toeristisch en very British, met de lift naar boven en genieten van het uitzicht. Erg vervelende en agressieve apen, rugzak dicht houden en opletten, een meisje lette niet op en haar rugzak werd helemaal leeg gehaald.
Volgende dag de Middellandse zee op, weer ruime wind tot 20 knopen naar Marbella, heerlijke zeildag, kwam in de haven aan en moet voor het eerst de mediterrian mooring doen. Het is de bedoeling dat je met de spiegel naar de steiger gaan liggen en dat je dan lijnen krijgt die aan betonblokken vastzitten die in de haven liggen die je naar de boeg haalt. Best een uitdaging als je solo vaart en er behoorlijk wind dwars op de schip staat, met vereende krachten uiteindelijk wel gelukt. Les: volgende keer gewoon met de boeg naar de steiger gaan liggen. Oude binnenstad is erg mooi maar ik merk wel dat het hoogseizoen er aan komt.
Ik had in Gibraltar lekker goedkoop diesel getankt, maar 1,35 per liter, in Spanje 2,20. Ik spoel het zout van het dek, en denk kom ik vul de watertank ook nog bij. Ik was even afgeleid en stop de waterslang in de brandstoftank, na 2 seconden besef ik wat ik doe, maar er zit al 3 liter water in de tank. Na overleg met experts in Nederland is de conclusie hele tank leeg, alles weggooien en opnieuw vullen, na een middagje pompen kan ik de vervuilde diesel kwijt bij het recyclingstation van de haven. Wat me opvalt is dat diesel veel meer water opneemt dan ik dacht, ik vulde PET flessen om te zien hoe het er uit zag, bleef er erg lang uitzien als Sinas.
De volgende dag vertrek naar Fuengirola, weining wind toch zeilen, maar mijn autopilot raakte door de deining zo in de war dat hij mijn stuurstand kapot stuurde. Ik had dat onderdeel al een paar keer vervangen dus noodhelmstok geïnstalleerd, de stuurstand gedemonteerd, het onderdeel vervangen en alles weer afgekit. Wel balen natuurlijk !
Dag later naar Fuengirola waar mijn vriend Erik aan boord gaat komen.
Wordt vervolgd !
