Ontdek in San Remo dat er in veel Italiaanse haven gratis ligplaatsen zijn voor transito jachten. In San Remo kunnen 3 jachten maximaal 3 nachten liggen, dat is een mooie meervaller. Verder langs de kust via Genua (peperdure haven ver buiten de stad, andere havens dicht omdat ze zich op de aankomst van de Ocean Race voorbereiden) naar LaSpezia. Ik passeer Le Cinque Terre, de beroemde dorpjes die aan de schitterende steile kust liggen. In LaSpezia kan je prima en heel beschut ankeren, krijg bezoek van mijn canadese nicht die op vakantie in Italië is en ook nog van vrienden uit Monnickendam/Amsterdam.
Verder door naar Pisa, je kan daar prima bij kleine haventjes in de rivier de Arno liggen. Pisa is natuurlijk een verplicht nummer, erg leuk om te zien hoeveel plezier mensen hebben om te poseren voor foto’s met de toren op de achtergrond.
Aangezien ik als solozeiler alleen dagtochten wil varen vaar ik verder langs de kust. Het eerste grotere eiland doemt op, Elba een schitterend eiland met enorm mooie ankerbaaien dus als je een beetje handig kiest lig je altijd lekker beschut. De baai van Portoferraio werd door Lord Nelson ook wel de beste haven van de middellandse zee genoemd. Elba natuurlijk ook bekend door Napoleon, ik huurde een scooter en verkende het binnenland, prachtig berggebied. Na een rondje Elba verder naar Capraia, een klein eilandje, ik had geluk met de wind en de golfrichting en kon er prima ankeren. Ik ben van plan om een rondje Corsica te varen en zo veel mogelijk te ankeren, wel goed blijven letten op verwachtte wind en golfrichting, rond Cap Corse begint het even flink te poeieren, maar ik kom gelukkig snel weer in de beschutting van het eiland. Er zijn aan de westkant van de ruige noordkaap een paar kleine beschutte baaien waar het goed ankeren is.
Saint Florent is een erg mooi stadje en je kan prima ankeren buiten de haven, beschut behalve bij noorden wind en deining. De noordkust van Corsica is nogal vlak en totaal leeg, het wordt ook wel de woestijn van Corsica genoemd. Op weg naar Calvi wordt ik geconfronteerd met mijn kwetsbaarheid als solozeiler. Iedere keer als ik anker ga ik een stukje zwemmen en controleer of het anker goed is ingegraven, soms lijkt het dat je op zand ankert maar het komt voor dat het maar een dun laagje zand op rots is. Bij het terugklimmen aan boord glij ik uit en val vol met mijn ribbenkast op de hekpreekstoel. Flink gekneust en ook een probleem omdat ik als ik anker op wil nu nog maar 1 arm ter beschikking heb. Mijn vader zaliger, een arts, zei dat je in zo’n geval alles kan doen wat rijmt op ol, dus alcohol, paracetamol allemaal goed. Ook maar 2 dagen blijven liggen totdat het niet zoveel pijn meer deed.
Verder naar Calvi, mooie historische plaats prima ankeren en beschut tegen westelijke wind en deining. Moest een paar dagen wachten totdat ik langs de westkust naar het zuiden kon varen. De westkust van Corsica is ruig, heeft hoge kliffen en diepe baaien, ook het gebied waar in 2022 de zomerorkaan heeft huisgehouden. Een van de problemen was dat veel jachten gewoon te weinig ankerketting steken, meestal maar 3 keer de waterdiepte, en dat is veel te weinig voor een 42 voet catamaran, hun ankers gingen krabben en ze sleepten andere jachten naar lagerwal. Veel schepen eindigden op de kliffen of op de stranden. Er werden vlagen van meer dan 100 kts geregistreerd, dus het beste was anker op en de zee op. Hier een verslag van de ramp.
Nu was alles heerlijk rustig en een prachtige kust om langs te zeilen, een echte aanrader !
Via Ajaccio richting de straat van Bonifacio, het water tussen Corsica en Sardinië, waar het behoorlijk kan spoken. De weersverwachting was niet al te best, windkracht 6-7 uit het westen met flinke deining, dus een paar dagen verwaait gelegen. Uitdaging in het hoogseizoen is het vinden van een ligplaats in een haven, vaak is alles bezet en moet je het maar uitzoeken.
Vlak bij de haven brak een bosbrand uit en de blusvliegtuigen haalden water uit de baai, indrukwekkend !
Overgestoken naar Sardinië, een erg groot eiland, met een prachtige westkust en Italiaans, alhoewel ze zich daar ten eerste beschouwen als Sard. Ook de westkust van Sardinië is schitterend, ruig en op veel plaatsen mooie archeologische monumenten. Het is aan deze kust erg rustig, vaak ben ik het enige jacht in een baai. De baai van Oristano is schitterend ! Er komt weer slecht weer aan dus moet ik weer schuilen, ik ga na het eiland Carloforte, daar kan ik goedkoop en veilig het volgende zware weer doorstaan. Erg leuk eiland, alleen maar Italiaanse toeristen, en een beetje ruig, zoals het een goed eiland betaamd.
Na 5 dagen door richting Cagliari, prachtige ankerbaaien met goede zandbodems. Cagliari is een bruisende stad waar erg veel te doen is, ik ankerde in de buurt want de havens in Cagliari zijn behoorlijk duur. Een grote stad als Cagliari is handig, vooral als je voorraden moet kopen.
Verder langs de kust richting oosten en naar het noorden, de kust is spectaculair, rustig en makkelijk bezeilbaar. Ik ben op weg naar Olbia, waar ik een nieuwe set zonnepanelen ga halen die daar door Alibaba heen gestuurd worden. Mijn oude set van 300 wp was te groot en heeft nogal te leiden gehad. Ik heb besloten om 2 x 100 wp opvouwbare panelen te gaan gebruiken. Erg goedkoop, 60 euro per stuk, wel 90 euro verzendkosten. In Olbia een hele grote transit dok waar je echt dagen kan blijven liggen. Verder langs de kust naar het noorden kom je bij LaMadellena en Porto Cervo, prachtige archipel, maar de havens zijn onbetaalbaar. Dus veel ankeren daar. Vervelend zijn de vele megasuperjachten die weer fullspeed door het gebied varen met enorme hekgolven. De archipel is wonderschoon en ik begrijp nu beter waar de slechte roep van de straat van Bonifacio vandaan komt, deze eilandjes vormen als het ware het einde van de doodlopende straat. Het is nogal ondiep, dus flinke deining breekt daar. Gelukkig geen problemen daar, en ook ff de haven van Bonifacio binnen gelopen, spectaculaire invaart langs 60 meter hoge kliffen.
Nu verder langs de oostkust van Corsica, weinig havens en ankerplaatsen tussen Porto Vecchio en Bastia. Weer de maandelijkse portie mistral, wel een voordeel om aan de oostkust te zijn, prima beschut tegen de deining uit het westen. Via Bastia en Elba weer naar het Italiaanse vaste land. Even langs Porto Ercole gevaren waar Prins Bernard een villa had laten bouwen. Erg mooi gebied, en leuk op weg naar Rome.
